Brassband Kunst naar Kracht werd op 22 mei 1922 als fanfarekorps opgericht door:

-onder voorbehoud-: Jacob Bakker, Cor Stam, Piet Groot en Piet Stam.
De eerste dirigent -toen nog een jonge man- heette Jan Weel. Met deze dirigent is men in 1924 voor het eerst op concours gegaan.

Fanfarekorps Kunst naar Kracht in 1924. Van boven naar beneden v.l.n.r.:

Rij 1: Cor Stam – Jan Bot – Jan de Haan – Dirk Braas – Cor Veeken – Han Hinke.
Rij 2: Jo Stam – Evert Blank – Lou Stam – Willem Weel? – Evert Ruiter? – J. Glas? – onbekend – Jaap Blom – Cor Weel – Niek Poland.
Rij 3: Bertus Blank – Siem Hinke – Jan Boots – Jan Weel (dirigent) – Piet Stam – J.J.Bakker (voorzitter) – Piet Groot.

Het was in de beginjaren moeilijk om voldoende animo te kweken onder de mensen om de muziek in te gaan. De werkdagen waren langer en de arbeid die men verrichtte was veel zwaarder. De toenmalige leden beschikten echter over veel wilskracht om door te zetten.

Oorlog
Tijdens de oorlogsjaren heeft de vereniging ongeveer drie jaar ‘stilgelegen’. Na de oorlog was er toch weer enige animo om te musiceren. De leden van voorheen werden benaderd om weer te komen spelen en de meesten waren bereid om het instrument ter hand te nemen.
De instrumenten waren destijds door de leden symbolisch van de vereniging gekocht om de bezetter geen kans te geven om Kunst naar Kracht te duperen door de instrumenten in te nemen. Na enkele noodzakelijke reparaties kon men de draad weer enigszins oppakken.

Acties
In de jaren na de oorlog was er de zgn. “Persil Actie”. Bij de verpakking van het wasmiddel zaten in die tijd kleine emmertjes. Vrienden en bekenden van de leden werden gevraagd deze emmertjes te bewaren, waarna de leden ze op kwamen halen. Voor het inzamelen van een bepaald aantal emmertjes kreeg de vereniging dan een bedrag.

De oud-ijzer actie werd in de zestiger jaren gehouden. Dit werd samen met de muziekvereniging van Berkhout georganiseerd, maar ieder had een eigen wijk. Kunst naar Kracht kon beschikken over een vrachtwagen van de firma Ooms om het ijzer op te halen. Dit is echter maar een paar jaar doorgegaan aangezien er naast het bruikbare materiaal ook veel minder bruikbaar materiaal was. Ook waren er zgn. ‘rondgangen’. Het orkest liep marcherend door de straten, onderwijl geld ophalend. Later is dit min of meer overgegaan in de huidige Anjeractie (Anjerfonds; ook wel Prins Bernhardfonds genoemd).
Een oud-papier actie is nooit door Kunst naar Kracht gehouden omdat er al genoeg andere verenigingen waren die dit deden.

Van alle acties die de vereniging in haar bestaan heeft gehouden en nog steeds houdt, is de donateursactie altijd het belangrijkst. Uniek aan deze donateursactie is het netwerk van lokale vrijwilligers dat de vereniging hierbij ondersteunt. Deze vrijwilligers werven donateurs in hun eigen wijk of straat. Zo maken vele handen licht werk, en is het resultaat optimaal door het “bekende gezicht” aan de deur.
Dit idee is eind jaren negentig opgepakt en uitgewerkt door Ans en Sjaak Blom, twee bestuursleden die hun steentje inmiddels meer dan 25 jaar hebben bijgedragen.

Een andere niet te onderschatten actie was -en is nog steeds- de Speculaasactie. Vroeger werden er hartjes van speculaas verkocht, nu bestaat het assortiment uit kleine speculaaspoppen.

Dirigenten
In de historie van de vereniging heeft Kunst naar Kracht onder leiding van diverse dirigenten gestaan. Zoals reeds vermeld begon men onder leiding van dhr. Weel als vaste dirigent. Respectievelijk is hij opgevolgd door -onder voorbehoud-: dhr. Mozzel, dhr. Kalken, dhr. Honijk, dhr. Sijs, dhr. Nijdam (1972-1996), dhr. Steeghs (1996-2002), dhr. Janssen (2002-2010) dhr. van der Kooij (2010-2011), dhr. Kluin (2011-2017) en dhr. Koster (2017-heden).

Crisis
Begin 1964 beleefde de vereniging een crisis. De repetities waren ongezellig, na elk foutje werd er afgeslagen en het repetitiebezoek daalde al snel. Na een extra ledenvergadering vertrok de toenmalige dirigent -de heer Honijk uit Uithoorn- geëmotioneerd.
Aan het eind van 1964 kwam de vereniging weer bij elkaar. Dit hield verband met het aanstellen van de nieuwe pastoor in de parochie, namelijk pastoor van Kasteren.
Bertus Ridder en de toenmalige voorzitter Jaap Blom zijn alle ex-leden langsgegaan om te vragen of ze mee wilden werken aan de intocht van de pastoor. Ze kregen ongeveer dertig toezeggingen. Op de dag zelf waren er een stuk of achttien leden aanwezig.
Na deze tijd volgden vier ‘magere’ jaren onder leiding van dhr Sijs.

In 1972 is de vereniging overgegaan van fanfarebezetting naar brassbandbezetting. Reden van deze omschakeling was het gebrek aan leden om een volledig bezette fanfare te vormen. Eerst dacht men dat het veel leden zou gaan kosten, maar dat viel achteraf mee.

Brand
Er is twee keer brand geweest in café “De Hoop” (“Bontje”) in De Goorn; het voormalige repetitielokaal van Kunst naar Kracht. Door de eerste brand -op een zondagmorgen in 1948- heeft de vereniging de meeste schade opgelopen.
De prijzenkast, met daarin de in de loop der jaren gewonnen lauwertakken, bekers, vaantjes en medailles zijn verloren gegaan. In het café had Kunst naar Kracht ook een eigen ruimte waarin muziekstukken, het vaandel, houten muzieklessenaars en het slagwerk stonden. Dit alles is ook verloren gegaan.

De toenmalige vaandrig Jan Schoenmaker was direct werkeloos. Na de brand is er weer een nieuw vaandel gekomen. Het grootste verlies echter voor ons nu, is het verlies van de notulen van alle bestuursvergaderingen van voor 1935.

Optredens
Kunst naar Kracht speelt sinds de oprichting een belangrijke rol in het dorpsleven van De Goorn. Van carnaval tot kerstsamenzang, van Koninginnedag tot een serenade: altijd kan er een beroep gedaan worden op de vereniging. Met haar muziek vormt Kunst naar Kracht inmiddels een bindende factor binnen de gemeente Koggenland.

Tijdens concerten, festivals en concertwedstrijden laat Kunst naar Kracht zich van een hele andere kant zien dan tijdens de eerdergenoemde zgn. ‘buitenactiviteiten’.
Kunst naar Kracht bevindt zich namelijk in de 1e divisie. Hierin beweegt de brassband zich in de middensectie. In het -kleine- brassbandwereldje heeft Kunst naar Kracht dan ook inmiddels een goede naam opgebouwd, want voor een amateur-orkest kan men een aardig nootje meeblazen in de Nederlandse brassbandwereld!

Ook het brugorkest won al verschillende prijzen tijdens concertwedstrijden en festivals.

Doordat Kunst naar Kracht in de loop der jaren een meer dan regionale uitstraling heeft gekregen, komen de muzikanten niet alleen uit De Goorn en omstreken, maar uit heel Noord Holland.